Batu Caves en Elephant Conservation Centre

Vanmorgen om 8.00 opgestaan. Yoer had voor het eerst weer last van zijn rug en uitstraling naar zijn been. Vast van het vele tillen van Emily gisteren. We zijn ook best een beetje moe. Spullen gepakt en ontbeten. De smeerkaas die we in de supermarkt aan de overkant hebben gekocht is een succes op de bruine boterham van het buffet voor Emily. Om half 10 zou de taxibus komen die ons vandaag met Nick en Beat zou rondrijden van de Batu Caves naar de olifanten en weer terug. Beter dan een te kleine gewone taxi. Deze hadden we gisteren via ons hotel geregeld voor 300 RM voor de hele dag. Goeie deal.

De taxi kwam wat later en Emily was ondertussen aan het chancen met een van de medewerkers van het hotel die geen genoeg kreeg van Emily. Toen de taxi kwam waren we aangenaam verrast. Een mooie 8 persoonsautobus met airco, ruime zit en beenruimte en zelfs een dvd speler waar de bestuurder een kinderfilm in stopte. We kregen nog een flesje water. Goed geregeld! Naar de Batu Caves was het maar iets langer als een half uur rijden. Dat is een tempelgrot bereikbaar door 272 traptreden omhoog te lopen. Een enorm gouden beeld van Muruga, aan wie de caves zijn opgedragen staat bij de ingang. Met natuurlijk allerlei winkeltjes waar ze zooi verkopen. Yoer heeft Emily op zijn nek gezet en die held is zo in een ruk naar boven gelopen. En het was al best warm. Mijn hart klopte in elk geval nog net niet uit mijn borst van de inspanning. Jeemie! Rustig aan. Uiteindelijk viel de afstand mee, ik spreek voor mezelf.

Boven aan stond er een fotocorner met slangen en een leguaanbeest. Voor 5 RM kon je ermee op de foto. Emily heeft geloof ik 20 minuten die slang staan te aaien, zoenen, vasthouden, aan zijn staart trekken (ik zag ineens het beeld van Jungle Book voor me met Kai). Dat was al weer een attractie op zich. Iedereen verbaasde zich over Emily, dat ze totaal geen angst heeft en de slang nog net niet relaxed fijn drukt! De mannen van de fotocorner vonden het ook indrukwekkend en maakten er voor zichzelf volgens mij ook een foto van :-) Ze zagen dat wij het ook prachtig vonden, en wenkte ons naar een grote gele slang achter de stand. Die kreeg voor ons nog even een grote vette muis/rat? gevoerd. Dat was net zo indrukwekkend, als dat ik kokhalsneigingen kreeg. Bizar. Emily ook maar even apart genomen. Die wilde er naast gaan zitten. Maar ja, stel je voor dat die slang zich vergist? Het was wel weer goed voor het opvoeren van het aantal foto's. Daarna het laatste stukje door de grot gelopen. Het is toch ook vaak een vies volk hier hoor. Hebben ze in die grot een laag muurtje gemetseld waar ze dan rotzooi en afval achter kunnen gooien/opslaan.... De laatste treden weer omhoog brachten ons bij een groep wilde apen. En o, wat waren die veels te bijdehand. Ze trokken soms zelfs gewoon aan je tas. Daar lekker uit de buurt gebleven. Wij konden ook fijn alle spullen in de auto laten liggen, wat we niet nodig hadden. Daarna weer alle trappen naar beneden. Ik kreeg ineens knikkende knieen, beetje hoogtevrees. En o, wat was het inmiddels warm geworden, PFOE.
Even gewacht op de chauffeur en toen heerlijk de aircoauto in. Daar de film verder gekeken. Eigenlijk zonde, buiten was het mooier. Maar mijn aandacht werd telkens afgeleid. Emily heeft fijn een lange tuk gedaan op de achterbank.

We kwamen rond 13.00 uur bij het olifanten centrum. Daar was het de bedoeling dat we eerst een film gingen kijken. Maar het was zo druk met voornamelijk nederlandse toeristen, dat ik 5 minuten in de bomvolle filmzaal heb gestaan met Emily op mijn arm. En toen ben ik maar weer naar buiten gegaan. Daar hadden Yoer en Beat tickets gehaald. We zijn in de werkelijk bloedhitte (volgens mij is dit de heetste dag van de vakantie!) naar een restaurantje gelopen verderop. Hoera, daar hadden ze weer een poes met kittens! Het is vaak lastig om Emily niet over de ranzige vloeren te laten buikschuiven bij de beestjes... Goed voor de weerstand. Daar simpel chicken rice gegeten. Van Beat en Nick kregen we daar heel attent een afscheidskadootje: een zwitsers mes in hippe kleur. Erg aardig! Om 14.00 begon de olifantenshow, dus opschieten en ernaartoe. Het was best druk en allemaal zeer onduidelijk wat het programma was en hoe? Het was de bedoeling dat je ook even op de olifant mocht zitten en met ze in het water mocht! Een dame riep af en toe iets onverstaanbaars door een microfoon en dan zag je de olifanten en/of de menigte weer verplaatsen.... Wij een beetje van heen naar weer gelopen. En o, ik dreef weg van de warmte. Veel last van gehad vandaag.

Emily vond het super bij de olifanten. We hadden direct 3 zakken pelpinda's gekocht. En er stonden 3 jonge (3/4 jaar) olifantjes waar je dat aan kon voeren. Gewoon naast je. Erg leuk. Een van de beestjes miste een voet, wel zielig. Maar het was leuk om te zien en Emily te zien genieten. Zo'n olifantenslurf is echt net een stofzuigerslang als je dat op je hand de pinda's voelt opzuigen. Ze zijn erg lief en tam. Foto's maken was wat lastig met de vele mensen om de olifanten heen. Maar we hebben wat geprobeerd. Na het voeren lieten ze de kleine olifanten in het water, waar ze ze gingen wassen. Leuk, de olifanten gingen helemaal onder water en lagen wat te rollen en te 'drijven' (kan dat?). Daarna de grote olifanten. Die mocht je ook fruit geven. Maar wij bleven een beetje bij het formaat Emily. Toen kon je in de rij om een rondje op de olifant te zitten. Buggy opzij en Emily, Yoer en ik bij de verzorger op de rug van de grootste olifant gestapt. Ja allemaal tegelijk op 1 olifant. Emily werd een beetje platgedrukt tussen ons, maar we hebben haar niet gehoord. Of was dat juist daarom? We zaten dus echt op zijn rug, niet op een kleed of op een zitting aan de zijkant. Ik was blij dat het een inimini rondje was. Zo, pijn aan mijn kont van het zitten op zijn harde ruggewervel... Beat heeft nog wat leuke foto's van ons gemaakt. Zeg je vakantie Maleisie, dan staat er of een beest of Emily of samen op.

Daarna kwam het badderfestijn. Weer iedereen in de rij bij het water. Wij hebben eerst maar even de kat uit de boom gekeken. Je ging met 5 personen tegelijk op 1 olifant, die liep dan 4 meter door het water en liet zich dan vallen, waardoor iedereen eraf viel in het water. Geinig, maar beetje kort. Maar we hadden Emily gezegd dat we met de olifanten in bad zouden gaan.... Ja, en dat was ons dametje niet vergeten. "Semmen met olifantjes?". Yoer hoefde niet zo nodig en ik zag Emily niet op die hoge olifant zitten om ons te laten vallen in het water. Maar de kleine olifantjes hadden ze ook weer in het water gelaten iets verderop. Daar kon je dus mee plonzen en spetteren. Ik heb Emily snel een zwemluier aangedaan en ben zelf in mijn gewone kleren het heerlijk verfrissende (bruine) water ingelopen met Emily. Dat was toch wel erg leuk. Emily was al lang blij dat ze in het water lag. Met of zonder olifant. Daar hebben we het geloof ik wel bijna een half uur uitgehouden. Af en toe wat spetteren naar de olifant, uitwijken als hij onverwachts ging rollen en drijven en gewoon afkoelen. Yoer nog wat foto's gemaakt. Maar we lagen er dus echt naast in het water. Daarna beetje afspoelen. Dat was weer een drama met Emily. Ze schreeuwde moord en brand. Al die verzorgers zag je echt kijken van "O, jee, die wordt platgetrapt door een olifant". Maar het was alleen maar wat water uit de kraan. Dan is Emily een held op sokken, zo raar?

Wat waren we blij dat we na een ijsje en drankje lekker de voorgereden auto in konden stappen. Emily heeft met Nick op de achterste bank gezeten. Gestoeid, gekletst, geklierd, gelegen. En heel verliefd gekeken. Twinkeloogjes! Ik weet het zeker, en dat op deze leeftijd! Nick is vast blij als onze draak weer met ons mee naar huis gaat. Het was in elk geval een leuke afsluitingsdag vandaag. Vanavond vertrekken zij weer naar Zwitserland. Wij morgenavond alweer. Raar idee, en ook dat ik morgen jarig ben. Beetje gek. Emily is een slapie aan het doen in onze hotelkamer. Yoer houdt de wacht. Ik zit aan de overkant in het internetcafe. Nog niet gedouched, maar ik liep alweer veels te lang achter met schrijven. We doen inderdaad genoeg. Dus weet ik echt niet meer precies wat ik wanneer heb gedaan. Dit is ook mijn reisdagboek.
Morgen zit het erop. We hebben geen schone kleren meer, het geld is op, we hebben het meeste gedaan wat we wilden en we missen thuis en jullie. Wat een reis, wat een ervaring.
Morgen met mijn feestmuts op denk ik nog naar shoppingmall Berjaja Times Square. Daar hebben ze in het geloof ik 11 ! verdiepingen tellend gebouw zelfs een pretpark. Laatste shopactiviteiten en wellicht nog afsluiten op de KL Tower. Dan heb je een gaaf gezicht over de stad. Moet mooi zijn.

Overigens ligt helaas onze server al even plat. Dus mail op vdh##ven ontvangen we niet. Mijn hotmail werkt wel : debby.#lsth##rn@h#tmail.c#m.

Lieve allemaal, als het morgen niet meer lukt om te schrijven, bedankt voor het meelezen en meeleven. Op naar een veilige vlucht naar Nederland. Home is where the hart is!

Liefs,
Emily, Yoeri en Debby