1e dag excursietrip

Emily's arm is gelukkig in orde. Ze heeft er geen last meer van. Dat was ik vergeten te melden in mijn vorige verslagen. Geen nieuws, goed nieuws! Maar we zijn overvoorzichtig met haar arm.

Vanmorgen vroeg wakker geworden het Mutiarahotel in Bandung, om 4.30 van de herrie van de moskee! En 2 minuten voordat onze wekker ging stond ik naast mijn bed: 6.28. Spullen ingepakt omdat we vandaag weggaan voor de 4 daagse excursietrip. Omdat we gisteravond erg laat zijn gaan slapen en Emily niet wilde slapen omdat ze niet moe was, werd ze echt niet wakker vanmorgen. We moesten haar wakker maken en ze wilde niet aankleden. Moe guppie. Ook niets eten en drinken. Geen zin. Wij hadden gisteren ook laat gegeten, dus maar 1 boterham gegeten. Rond 8.15 vertrokken met onze gids Gen. Wel luxe met een eigen aircobusje eropuit. We zijn eerst een heel eind gaan rijden, leuk alle achterafstraatjes en het platteland. Dat zie je niet met de trein. We hebben namelijk overwogen om de trein vanaf Bandung naar Yogjakarta te nemen, dat schijnt erg mooi te zijn. Maar met een eigen Mister Guide zie je toch wel even meer. Ook al betaal je dat natuurlijk ook. Wel zo leuk!! De eerste stop was bij de eerste Hindoetempel van Midden Java (als ik het goed heb?). We hebben daar eerst thee en koffie gedronken uit een groot bierglas en Gen kwam met 2 appels en 1 sinaasappel aan. Emily heeft alles ongeveer alleen opgegeten. Ze is gek op fruit. Blij dat ze wat binnen had. Ze probeerden nog wat souvenirs te slijten, maar even overgeslagen. Met ontzettend leuke vlotboten (hele puntige vlotten met huisjes met banken erin erop) naar de overkant gevaren, waar de tempel was. Heerlijk rustig en mooie omgeving. Niet toeristisch dus! Bij de tempel een paar foto's gemaakt, maar toen kwamen de Indonesiers met hun camera en waren wij de pineut. De een na de ander wilde met ons op de foto! Weg attractie, dat werden wij. Nog even rondgekeken, een veels te duur notenreepje gekocht en een plasstop op een typisch vies wc-tje, zo'n leuk gat in de grond met voeten ernaast en een ton met water en een schepje erin. Daarmee moet je doorspoelen. Haha, het is niet mijn ding. Ik rol altijd eerst mijn broekspijpen 3 meter omhoog, bang om in het water te belanden, haha. Blij dat Emily nog niet zindelijk is, ahum!

Daarna in de bus verder, een lange rit door geweldig mooi authentiek landschap. Fotostop na fotostop waard. Mooie groene sawa's met harwerkende mensen, vulkanen en bergen alom. Vandaar ook de vele regenbuien in deze regio. We hebben nog steeds geen plu gescoord. Het is ook frisser hier. We gingen op weg naar een vulkaan om die te bekijken. Je wilt werkelijk niet weten wat voor een weg wij hebben 'bereden' om aan de voet van de vulkaan te komen. Werkelijk de hele weg was weggespoeld, het was meer dan een gatenkaas met enorme diepe kuilen. Ik had geen vulling meer in mijn mond, Emily lag op mijn schoot te slapen, maar was echt gecentrifugeerd! En het duurde lang! Even niet op voorbereid. Was wel blij dat Emily weinig had gegeten en gedronken. Stel dat het er weer uit kwam? Wel had ik met Emily een flesje jus d'orange laten omvallen op de achterbank, dus Yoer was soaking wet, sorry schat. Niet fijn.

Wordt vervolgd.... Emily valt op de stoep hier in slaap......

xx