Laatste dagje Kecil

Vanmorgen lekker met zijn drieeen ontbeten in het resort. Luxe ontbijtbuffet met terras met uitzicht op de zee. Heerlijk. Lekker aan de meloen en toast met scrambelled eggs. Daarna nog een nacht bijgeboekt en de 2e zak wasgoed afgegeven om te laten wassen.
We zijn daarna naar Nick en Beat gelopen. Die waren ook nog niet echt wakker en op gang. Emily is gek op Nick, ze laat hem geen moment alleen. Ze wil maar zijn hand vasthouden, op zijn schoot zitten en roept de hele dag ' Nick, Nick! Dat wordt hem nu even teveel en hij is het echt zat!!! Begrijpelijk, maar Emily snapt het alleen niet.

Emily was snel verveeld, dus besloten we dat Yoer met haar naar het romantic beach zou gaan, zodat ik tijd had om te internetten en uit te zoeken hoe we morgen naar Penang of Langkawi konden vliegen. Kort maar krachtig werd dat hem niet. Er gingen geen rechtstreekse vluchten vanuit Kota Bahru, alles via KL. En dan echt met minimaal 5 uur wachttijd. Jee, schoot lekker op. Er rijden ook expresbussen, maar die duren ook zeker 8 uur. Uiteindelijk hebben we besloten om op het vliegveld van Kota Bahru een auto te huren en dan zelf te rijden met een tussenstop en overnachting onderweg. Niets geregeld of geboekt, alleen het bootticket om 8.00 uur morgenochtend. Ben benieuwd.

Toen ik na 2 uur uit-ge-internet was, en Yoer en Emily op het strand opzocht, waren ze al naar ons huisje. En daar lag ze lekker te slapen en Yoer maakte ook van de gelegenheid gebruik. Ze had alleen maar gehuild op het strandje, was dus geen succes. En dat terwijl bal, bandjes, zwemband en strandsetje (TOP Maikel en Mirjam!) meewaren.... Ik was te wakker om ernaast te kruipen. Ben op het balkon/terrasje gaan zitten met de Lonely Planet.
Toen Yoer erbij kwam zitten, zagen we nog een hele grote hagedis tevoorschijn komen. Nog wat foto's van kunnen maken! Toen Emily wakker was zijn we Nick en Beat weer op gaan zoeken of ze mee wilden naar het strandje (in de herkansing..). Nick wilde wel mee. Wij gingen eerst nog even lunchen.
Na de lunch met Nick en ook Beat en de hele santekraam aan spullen naar het strandje gelopen van ons resort, maar is over rotsen, stuk door bos. Dus best een klim. En het was echt nog fors heet zo einde van de dag. We hadden het meest ydillische strand nog niet bereikt, toen Emily het zat was. Dus we zijn direct de zee in gesprongen. Ook dat vond ze ineens eng. Koste veel tijd en moeite voor ze het weer even leuk vond. Maar alles maar voor korte duur. Ze is snel verveeld en heeft een kort lontje. Piept en zeurt veel. Terwijl we toch echt rustig aan doen, slapen, eten en wat op en rond het strand. Ik had in de haast nog even een snorkelmasker gehuurd, dus nog 10 minuten door de bril getuurd, maar helaas was dat het. Leuk om te zien dat de visjes echt direct voor in de zee in het ondiepe water zwemmen. Ze waren vooral geinteresseerd in mijn felgekleurde roze teennagels. En er liggen overal ook van die zeekomkommers. Zien er een beetje uit als dode enorme dikke rupsen of bloedzuigers. Beetje raar.
Toen we terugliepen stond er een groepje nederlanders bij de bosjes te wijzen op het strand. Zat er een enorme varaan. Wat een beest zeg, heel gaaf om te zien. Overal zie je hier in het bos eekhoorns springen en er vliegen veel grote mooi gekleurde vlinders rond. En gekko's en hagedissen genoeg. Maar het blijft leuk!

We zijn teruggelopen naar de kamer om Emily weer in haar bedje te leggen. Maar eenmaal daar, wij stuk en op bed, was zij te wakker. ' Em wakkar' ! En spelen, kletsen en zingen. Zegt ze ineens ' koraal' en ' hagedis' . Ik moest echt lachen. Nee schat, nu even slapen...
Nee, dat wilde en kon ze nog niet.
We hadden afgesproken met Nick en Beat om om 20.00 uur ons afscheidsdiner te houden. Maar het was nog erg vroeg. Toch maar aangekleed, buggy mee (kon Emily wellicht nog even slapen??) en over het strand naar een restaurant waar ze draadloos internet hadden. Kan Yoer mooi op zijn I-pod email binnenhalen. En daar zaten Nick en Beat toevallig ook. Dus Emily nog even met weer een nieuwe kleine poes rondgesjouwd, ik even 5 minuten rustig gezeten en Yoer met de mannen het internet gebruikt. Daarna naar de volgende tent gelopen om te eten.
We hebben weer de barbeque besteld, dit keer ik met barracuda, vorige keer met kingfish. Echt super, wat lekker en vers. Yoer natuurlijk niet met vis, maar met kip. Voor Emily een bordje verse nassi en een Roti Canai. Maar ze had na 3 happen wel genoeg. Het glas melk dronk ze gelukkig wel leeg. Nog rondgelopen en in haar buggy moe zitten zijn met de I-pod. Helaas zaten we buiten en ging het regenen. Alweer, gisteren ook al. En hoe..... we verhuisden naar binnen en aten rustig ons eten op. Liepen nog even langs een tentje om wat drinken te kopen. Het spetterde al aardig. Ik wilde nog even het winkeltje in om een souvenir te kopen. Nog weinig tijd voor gehad en eigenlijk ook nauwelijks plek voor in mijn rugzak. Dus ik heb een batik tafelkleed gescoord en een roze sarong voor op het strand. Erg blij mee. Wel voor veels te veel geld. Alleen maar toeristen hier he. Inmiddels was het ZO HARD gaan regenen. Echt tropische buien. En dat zou zeker de hele nacht aanhouden. En wij stonden weg te druipen onder het afdakje van het winkeltje. Yoer heeft fantastisch geimproviseerd en uit een plastic tasje een regenjasje gesneden voor Emily. Wij alles zo mogelijk waterdicht verpakt en toen gaan rennen als een dolle naar ons huisje. O, o, dit was echt HEEEEEEEEL VEEEEEEEL water. Niet koud, maar een herrie dat het maakte. Emily gillen ook. Uiteindelijk haar gekalmeerd met het zingen van 'Spetter Pieter Pater'. Want spetteren dat deed het zeker, ha. Daarna ons uitgewrongen en alles wat nat was uitgehangen en Emily lekker op bed gelegd. Toen zijn Yoer en ik rustig onze rugzak gaan inpakken. Laatste dagje, morgen weer verder. Rond 1.00 gaan slapen met het wekkertje om 6.45 uur.
Welterusten