Daar gaan we weeeeer, naar de Perhentians dit keer
Door: Debby
Blijf op de hoogte en volg Emily
19 Juli 2009 | Maleisië, Kuala Lumpur
Dat is wat Emily bijna dagelijks roept. Getuige onze vele verplaatsingen. En dan komt daarachteraan "Waartoe?". En dan is ons antwoord in de categorie taxi/bus/trein/boot/hotel/winkel/restaurant/dieren.
Oef wat vroeg. Ik werd zelfs voor de wekker al wakker, toch zenuwachtig of we ons niet zouden verslapen. Alles naar beneden gesjouwd, Emily nog even met de poesjes gespeeld. Ze kreeg van de Chinese eigenaresse nog een babybanaantje mee voor onderweg. Toen we allemaal buiten stonden met de bagage, schrok de eigenaar van de hoeveelheid en zei dat dat niet ging passen in 1 taxi. Nee, hadden wij ook al onze bedenkingen over. Dus op de valreep nog een 2e taxi gebeld. We zijn achter elkaar aan gereden naar Kuala Besut, de haven vanwaar alle boten vertrekken naar de Perhentian Islands. Toen we de tickets lieten zien, bleek dat we moesten rennen, onze boot ging vertrekken. Dus sjezen naar de kade. Daar bleek de boot op ons te liggen wachten. En hij was eigenlijk al wel vol met passagiers en bagage. wij onszelf met bagage er nog tussen gepropt, een laatste zwemvest met kapotte sluiting aangedaan, voor Emily was er niets, en toen scheurde de boot weg. Dat ging hard, maar was wel lekker verfrissend! Emily vond het geweldig. Het was een leuke rit. Wat een prachtig blauw water.
Helaas bleek dat wij er als eerste uit moesten. Terwijl we met die 3 kuub spullen achterin de boot zaten. Shit. En het was ook nog eens zo dat een klein bootje van D'Lagoon ons kwam oppikken, want de speedboot redde dat niet met de diepte. Maar we wisten niet eens of er plek was? Voordat we de verhuizing in gang zouden zetten. na even wachten bleek dat dat wel moest gaan lukken. Fijn, dus alles overgegooid en naar het strandje gevaren. Wauw, een klein prive strandje met 2 palmbomen, een restaurantje, wat huisjes en kamers en een huisaap. Meer was het niet, op wat jungle na. Op het strand lag veel dood koraal, dat liep wat lastig. We zijn aan een tafeltje gaan zitten om te wachten en kregen afschuwelijk sterke thee. Emily was zo ontzettend blij om op het strand te zijn, was fijn om te zien. Lekker met het ministrandsetje van Maikel en Mirjam rotzooien en steentje/schelpjes verzamelen.
Emily en ik gingen nog even kijken bij de huisaap die aan een ketting zat in een boom. We hadden nog niet naar de gebruiksaanwijzing gevraagd. Dus we stonden braaf en zeer nieuwsgierig op te weinig afstand naar de aap te kijken toen hij ineens tegen Emily haar hoofd aansprong. We schrokken ons dood. De eigenaresse stond wat te schreeuwen naar ons. Blijkbaar deden we iets niet goed. En met dat ik nog wat meer afstand wil nemen springt ie nog een keer op en van mijn hoofd Schrik! Gelukkig heel snel Emily gekalmeerd. Jammer, niet zo'n tamme aap dus.
Na een hele tijd wachten bleek dat er helaas geen huisje meer vrij was, alleen de kamers zonder badkamer. Jammer, maar wel met ventilator en zeezicht. Alle spullen boven gedropt en snel onze zwemkleding aangedaan. Joepie, lekker de zee in. Heerlijk. Emily was zo gelukkig. Drijven, zingen, springen. Yoer had nog een snorkelset gehuurd en was wat gaan snorkelen met Nick. Ik ben met Emily op het strand gebleven waar ze lekker heeft geslapen en ik eindelijk ben begonnen in mijn boek. Daarna heb ik zelf ook nog even gesnorkeld. Dat was lang geleden en ik vind het nog steeds eng. Wauw wat was het water helder en overal koraal en visjes. Echt gaaf!
Omdat we zelf geen badhanddoeken hadden meegenomen, wilden we er 3 huren. Ik kreeg er maar 2. Meer hadden ze niet, of wilden ze niet geven? Wordt allemaal met de hand gewassen, niet handig wel begrijpelijk.
We hebben lekker gerelaxed. Helaas zijn er erg veel muggen hier. Flink smeren, maar het was niet tegen te houden. Ik had de hele middag al wat last van mijn darmen. Ik baalde dus ook van de gemeenschappelijke douche/toilet. De douche was een pijpje waar alleen koud water uitkwam en de toiletten waren alleen hurktoiletten. Allen met nauwelijks licht. Ik was toch wel beroerd en ben op bed gaan liggen, rillend van de kou, terwijl Yoer met Emily, Nick en Beat ging eten. Ik was kapot. Toen ik na 1,5 uur me beroerd en rillerig had liggen voelen in bed, zover had gekregen om naar de douche te gaan (ik lag nog in mijn zanderige bikini) had ik dikke spijt. Jeemig, geen licht en zo koud water ARGH. Ik voelde me er zeker niet beter door, wel schoner. Toen ik in de kamer terug was, kwam Emily met Yoer. Ik ben met Emily weer gaan slapen. Yoer is nog een drankje met Beat gaan doen. Gelukkig had Yoer de klamboe opgehangen.
Het eten is hier wel van slechte kwaliteit. Alles is snel, makkelijk, voorgebakken. Nergens met liefde aan gewerkt. Jammer. Wel een gemis, als er maar 1 restaurantje is en verder niets. Wellicht kijken we morgen verder. Ik had het me in elk geval iets anders voorgesteld. Meer bounty, minder shabby.
Oef wat vroeg. Ik werd zelfs voor de wekker al wakker, toch zenuwachtig of we ons niet zouden verslapen. Alles naar beneden gesjouwd, Emily nog even met de poesjes gespeeld. Ze kreeg van de Chinese eigenaresse nog een babybanaantje mee voor onderweg. Toen we allemaal buiten stonden met de bagage, schrok de eigenaar van de hoeveelheid en zei dat dat niet ging passen in 1 taxi. Nee, hadden wij ook al onze bedenkingen over. Dus op de valreep nog een 2e taxi gebeld. We zijn achter elkaar aan gereden naar Kuala Besut, de haven vanwaar alle boten vertrekken naar de Perhentian Islands. Toen we de tickets lieten zien, bleek dat we moesten rennen, onze boot ging vertrekken. Dus sjezen naar de kade. Daar bleek de boot op ons te liggen wachten. En hij was eigenlijk al wel vol met passagiers en bagage. wij onszelf met bagage er nog tussen gepropt, een laatste zwemvest met kapotte sluiting aangedaan, voor Emily was er niets, en toen scheurde de boot weg. Dat ging hard, maar was wel lekker verfrissend! Emily vond het geweldig. Het was een leuke rit. Wat een prachtig blauw water.
Helaas bleek dat wij er als eerste uit moesten. Terwijl we met die 3 kuub spullen achterin de boot zaten. Shit. En het was ook nog eens zo dat een klein bootje van D'Lagoon ons kwam oppikken, want de speedboot redde dat niet met de diepte. Maar we wisten niet eens of er plek was? Voordat we de verhuizing in gang zouden zetten. na even wachten bleek dat dat wel moest gaan lukken. Fijn, dus alles overgegooid en naar het strandje gevaren. Wauw, een klein prive strandje met 2 palmbomen, een restaurantje, wat huisjes en kamers en een huisaap. Meer was het niet, op wat jungle na. Op het strand lag veel dood koraal, dat liep wat lastig. We zijn aan een tafeltje gaan zitten om te wachten en kregen afschuwelijk sterke thee. Emily was zo ontzettend blij om op het strand te zijn, was fijn om te zien. Lekker met het ministrandsetje van Maikel en Mirjam rotzooien en steentje/schelpjes verzamelen.
Emily en ik gingen nog even kijken bij de huisaap die aan een ketting zat in een boom. We hadden nog niet naar de gebruiksaanwijzing gevraagd. Dus we stonden braaf en zeer nieuwsgierig op te weinig afstand naar de aap te kijken toen hij ineens tegen Emily haar hoofd aansprong. We schrokken ons dood. De eigenaresse stond wat te schreeuwen naar ons. Blijkbaar deden we iets niet goed. En met dat ik nog wat meer afstand wil nemen springt ie nog een keer op en van mijn hoofd Schrik! Gelukkig heel snel Emily gekalmeerd. Jammer, niet zo'n tamme aap dus.
Na een hele tijd wachten bleek dat er helaas geen huisje meer vrij was, alleen de kamers zonder badkamer. Jammer, maar wel met ventilator en zeezicht. Alle spullen boven gedropt en snel onze zwemkleding aangedaan. Joepie, lekker de zee in. Heerlijk. Emily was zo gelukkig. Drijven, zingen, springen. Yoer had nog een snorkelset gehuurd en was wat gaan snorkelen met Nick. Ik ben met Emily op het strand gebleven waar ze lekker heeft geslapen en ik eindelijk ben begonnen in mijn boek. Daarna heb ik zelf ook nog even gesnorkeld. Dat was lang geleden en ik vind het nog steeds eng. Wauw wat was het water helder en overal koraal en visjes. Echt gaaf!
Omdat we zelf geen badhanddoeken hadden meegenomen, wilden we er 3 huren. Ik kreeg er maar 2. Meer hadden ze niet, of wilden ze niet geven? Wordt allemaal met de hand gewassen, niet handig wel begrijpelijk.
We hebben lekker gerelaxed. Helaas zijn er erg veel muggen hier. Flink smeren, maar het was niet tegen te houden. Ik had de hele middag al wat last van mijn darmen. Ik baalde dus ook van de gemeenschappelijke douche/toilet. De douche was een pijpje waar alleen koud water uitkwam en de toiletten waren alleen hurktoiletten. Allen met nauwelijks licht. Ik was toch wel beroerd en ben op bed gaan liggen, rillend van de kou, terwijl Yoer met Emily, Nick en Beat ging eten. Ik was kapot. Toen ik na 1,5 uur me beroerd en rillerig had liggen voelen in bed, zover had gekregen om naar de douche te gaan (ik lag nog in mijn zanderige bikini) had ik dikke spijt. Jeemig, geen licht en zo koud water ARGH. Ik voelde me er zeker niet beter door, wel schoner. Toen ik in de kamer terug was, kwam Emily met Yoer. Ik ben met Emily weer gaan slapen. Yoer is nog een drankje met Beat gaan doen. Gelukkig had Yoer de klamboe opgehangen.
Het eten is hier wel van slechte kwaliteit. Alles is snel, makkelijk, voorgebakken. Nergens met liefde aan gewerkt. Jammer. Wel een gemis, als er maar 1 restaurantje is en verder niets. Wellicht kijken we morgen verder. Ik had het me in elk geval iets anders voorgesteld. Meer bounty, minder shabby.
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
