Belum Rainforrest Resort Perak

Wat heerlijk geslapen vanacht in de luxe kamer! Allemaal aangekleed en spullen mee voor de excursie. Om 8.45 gaan ontbijten. De mevrouw van de excursies hier is gek op Emily en loopt maar achter haar aan. Dan mag Emily de visjes voeren. Ze vinden het allebei leuk. We hebben bij al die vijvers hier (wel erg mooi) geen ogen genoeg. "Emily kijk uit, niet te dichtbij de vijver!", "Die visjes die bijten, handen uit het water!".
Om 9.30 vertrokken we voor de excursie. Het was nog een steil stukje naar de boot. Er waren maar 3 andere mensen mee, lekker rustig. Allemaal in de boot en reddingsvesten aan, maar eerst nog even Emily en ons allen verlost van haar stinkluier. Goeie timing! We hebben heel lang over het mooie, maar saaie meer gevaren. We hebben namelijk niet 1 beest gezien, ongelooflijk. Terwijl er genoeg jungle omheen ligt. Emily had het ook prima, beetje scharrelen, beetje aandacht, beetje tukje doen. We hebben gafe limestone rotsen gezien, waaraan planten groeiden uit de dinotijd. Komen nergens anders voor, heel bijzonder. Ook hingen er hele grote bijzonder gevormde bijennesten. Bij een stalletje nog wat kado''s ingeslagen om te geven aan de Orang Asli stam. Ze wilden suiker en snoepjes. Wij stelden voor om tandpasta en een tandenborstel mee te nemen, haha. Was niet de bedoeling.

Na het hele meer te hebben rondgevaren, zijn we bij een Orang Asli dorpje aangemeerd. Helaas vaarde er voor ons net een grote boot weg afgeladen met toeristen. Oke, die stam zat niet meer op ons te wachten natuurlijk. Emily lag te slapen, dus Yoer bleef bij haar en ik ging naar boven. Even een klein heet klimmetje. Alle verkoopwaar was ook verdwenen door alle toeristen. Ik heb de ongeveer laatste 2 zelf gevlochten armbandjes en ringetjes gekocht. We kregen ook geen rondleiding of het gevoel dat we echt konden rondkijken. Eigenlijk was het meer het brengen van wat lekkers, wat kopen en een foto maken van alle verlegen kindjes daar. Gelukkig was Emily wakker geworden door het kraaien van de haan. Dus Yoer kwam nog met haar naar boven. Erg leuk om onze kleine, blanke, blonde Emily tussen al die kindertjes te zien. Ze heeft nog snoepjes uitgedeeld en vond het wel apart. De meeste kindjes waren alleen een beetje bang van haar. Wel weer sneu. Daarna zijn we teruggevaren naar het beginpunt. Helaas geen wandelingetje meer om de Rafflesia te spotten. Die bloeide niet. Jammer.

Emily heeft vandaag leren fluiten op een fluitje. Ze had een fluitje aan haar reddingsvest en met Yoer ging ze oefenen. Nou ze kan het hoor! Ze wist niet meer van ophouden.

We werden heel luxe met een golfwagentje naar boven gebracht naar het resort. Dat scheelde echt een forse klim in de hitte. Fijn. Emily was moe, dus we hebben haar bedje en spullen mee naar buiten genomen en zijn in de tuin van het resort gaan zitten. Alleen had Emily toen geen zin meer om te slapen. Haar maar laten rondrennen langs de visjes, wat gevoetbald en Pippi gekeken. Er lopen hier meer nederlandse kindjes rond. Wel wat ouder, maar toch leuk. We hebben in het restaurant gegeten. Een menu, maar dat was vreselijk duur en echt smakeloos en waardeloos. Jammer. Morgen vertrekken we, op weg naar Langkawi. We hoeven de auto niet af te leveren in Penang. Daar wilde ik niet meer heen ivm de tijd. Nu leveren we hem in in Kuala Kedah. Dat is prettiger. Vanaf daar vertrekken veerboten naar Langkawi.